Әби-бабайларның сөй­ләве буенча, моннан 500-550 ел элек Кәрәмәт елгасы буенда (Ишавыл-дан 500 метр читтәрәк) чуашлар яшәгән. Хәтта чуаш авылы да булган, диләр. Шулай ук алар Бозлау авылының төнь­ягында, елга буенда да урынлашкан булганнар. Чу-ашларның каберлекләре бире бүгенге көнгә кадәр саклана. Бабайлар әйтү­енчә, чуаш юлы буенча Бозлау,   Ишавыл   халкы

Масловкага, Спаскига йөргәннәр. Урманнар, болын­нар җәелеп яткан бу матур җирләрдә торф катламнары да табылган.

Чуашлар җир эш­кәрткәннәр, балык тоткан­нар, терлек асраганнар, умартачылык белән шө­гыльләнгәннәр. Чабата үреп, тире эшкәртеп, киндер ту­кып үзләренә кием теккән­нәр.

Кәрәмәт елгасының ба­шында чуашлар зур кое ка­зыган булганнар. Ул коены агачтан бурап эшләгәннәр. Коеның суы Кәрәмәткә дә агып торган. Бабаларыбыз шул 2-2,5 метр тирәнлектәге коены чистартып, яңартып торганнар. Ишавыл халкы аңа Кәрәмәт коесы дип исем биргән. Бу коеның суы йом­шак һәм файдалы.

Кәрәмәт коесыннан ерак түгел Ишавыл "Кызыл Йолдыз" колхозының атлар каралтысы урынлашкан иде. Анда ике йөзгә якын ат асрадылар. Ат караучы­лар   авыл   халкы   атлар җигеп Кәрәмәт коесыннан мичкәләр белән су алалар иде.

Кәрәмәт коесына каршы киң болын җәелеп ята. Чуашлар шул болында төрле уеннар уйнаганнар, ярышлар үткәргәннәр. Әмма ни сәбәптәндер алар бу җирләрне ташлап киткәннәр, Воротынец районының Васильсурский авылына күчеп урынлашканнар, кай­берләре Сора елгасы буендагы Кызыл читай рай­онының  Шуле  авылында төпләнгәннәр. Ишавыллылар Шулегә ашлык сатарга барганда андагы картлар: "Безнең бабаларыбыз сез­нең Кәрәмәттән", - дип әйтәләр икән.

Чуашлар озак еллар Кәрәмәттәге каберлекләргә йөргәннәр, әби-бабалары-ның рухына дога укыган­нар.

Ишавыл халкы быел шушы Кәрәмәт болынында Сабан туе үткәрде. Бәйрәм бик кү­ңелле узды. Киләчәктә дө сабан туйлары шушы матур болында үтәр дип өметләнәм.

Садек МАГҖАНОВ.